Yalnızlık

Leyla ile Mecnun - Yalnızlık (Video)


"Yalnızlık, gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir, Isınmak için güneşin doğmasını beklersin, ama o güneş hiçbir zaman doğmaz...

Yalnızlık, bulamadığın sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir. Ne yaparsan yap onu bulamayacağını bilirsin, ama yine de denemekten vazgeçmezsin.. Onun boşluğunu hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın...

Yalnızlık, aynı havayı soluyup ta bi türlü yan yana olamamak gibidir. Aldığın her nefeste onun kokusunu duymak istersin, ama yapamazsın. Aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar...

Yalnızlık dediğin eski bir sandalyenin gıcırdamasıdır yalnızlık.Terkedildim, herkes terketti gitti beni. Sol kaburgam bile firar etti bedenimden. Aradan geçen zaman bile yetmiyor unutmaya...".

Diziyi ( Leyla ile Mecnun) izlemiyorum ama bazen kisa kisa videolarina bakiyorum. Ve son zamanlarda tekrar tekrar baktigim bi video bu. Adamin her lafinda kendimi buluyorum bu kadar mi olur yani. :(

Videonun sonu komik ama tam gözyaslarina bogumusken birden o son replikler tam duygusal ani birden degistiryor. Komedi ve hüzün anca bu kadar güzel harmanlanırdı!!

Hee evde kaldim ben !!

Hani bazen bir davete veya bir dugunde anne ve babanin eski arkadaslarina veya tanidiklarina rastlarsiniz. Bi kac hal hatir sorduktan sonra kalkip pat diye sorarlar "eee ne zaman evlenyorsun?" veya " daha evlenmedinmi kzzz?"
Sizde öyle agiziniz hafif acik, gözler pörtlenmis sekilde mal mal kalirsiniz.

Baskalarinin basina hic geldimi bilmiyorum neredeyse iki yildir böyle ortamlarda basima gelir. Sinirden siritmaktan baska biseyde diyemiyorum. Dedim gibi nede olsa anne ve babanin arkadaslari ve birde benden buyuk kisiler yoksa icimden hep " hee ben evde kaldim zaten hep kaliyorum, ne yani disarlarda kalsam daha iyi mi olurdu?" diye konuyu dalgaya vurmaya calisamda susuyorum iste.

Bundan bir yil falan öncede tandigim bir kz evlenecekti ve bana dediki " ay canim ya gelinlik giymenin bir yasi var nede olsa. Sende artik elini cabuk tutta birini bul ilaki birine asik olucagim veya sevecegim diye bekleme. Sonra yasin gecer ay gelinlikte yakismaz sana"

Ben bukadar sacma bisey daha önce duymamisyim ve dogal olarak ökuzun trene baktigi gibi baktim kiza sakami yapiyor diye ama kendisi gayet cidiydi.  Benimde aklima dogal olarak "demek ki sende gelinlik giyme yasin gecmesin diye evlenyorsun" geldi ama bunu ona demedim kirlmasin diye.
Sonra bende "Sen böyle dusenebilirsin ama ben sirf evlenmek icin evlenemem , gelinlik giymek icin evlenilirmi? " dedim ama kendisi fikrinde baya cidiydi. Icimden umarim sen bu hatayi yapmiyorsundur diye gecti sadece. ne diyebilirdim ki?

Eskiden ask varmi ki diyordum ama bir gun aniden karsima cikti ve baska bir gun aniden gitti. Izleri silinmedi aslinda ask hic bitmedi bende sadece gitti. Evlenmek gibi bir niyetim yok benim zaten. Önce yaralarimi sarmam lazim  ama sadece baskalari benim evlenmeme veya evde kalmis olmami niye kafasina takarlar onu anlamiyorum

Kaldiki ben daha 24 yasimdayim evlenmek icin erken demiyorum. Neredeyse butun Ilk ve orta okuldaki arkadaslarim evlenmis bazilari bir kac kere anne bile olmuslar. Ama bizim yasadigimiz ortamlar cevreler ve ulkeler ayri burda o dogru kisiyi bulmak cok zor olabiliyor.
Aslinda hep genc bir anne olma hayalim vardi ama kismetmi desem bilmiyorum ama olmadi iste.

Agzim sutten yanmis olsada aska ve sevgiye hala inancim bitmedi nedense. Ama umudum bitmis o ayri...

Pride & Prejudice (Gurur ve önyargi) filminde Keira Knightleynin canlandigi karakterin dedigi gibi " Evlenmek icin delicesine asik olmayi bekleyecegim... sanirim bu yuzden de evde kalacagim"
Delicesine asik olmak olmasada bir kivilcim, bir cekim mutlaka olmali insan gelinlik giyme yasim gecmesin diye evlenirmi yahuuuu? Olmaz olamaz yaaa!!!
                          

Inanamyorum yorum yazanlar var

Basliktaki abazaligim zaten her seyi acikliyor:D Benim yazilarimi kimse okumaz diye dusunyordum ama simdiye kadar 2 tane yorum aldim ve cok sasirdim.
Neden diyeceksiniz eger cunku benim yazma kabiliyetim yok. Aklimdan ne geciyorsa yaziyorum birde imla hatalarimda cok galiba. Onun icin cok mahcubum birde :/

Yazma nedenim zaten hayata yolumu kaybetmis olmamdi gerci daha bulamadim ama sonucta benim sikici ve ic karartici yazilarimi kendimden baska kimse okumaz diye dusunmustum.
okuyanlara ve yorum yapan o iki sevgili ve nazik hanim efendiye cok tesekur ediyorum=)

Sanki...

Sanki iyilesiyorum veya belkide alisiyorum. Bi kitapta okumustum insan acilarini unutmuyor sadece alisyor ve onlarla yasamayi ögreniyor. Iste bende son bi kac haftadir öyle hisediyorum yani alistigmi hisediyorum.
Belkide iyilesmeyi cok istedigim icin öyle hisediyorum. Bilinmez..

Yurtdisina siparis gönderen bir kitap sitesi buldum. Web siteleri cok etkileyici olmadigi icin biraz durakladim ama en sonunda denemketn ne cikar diyerekten 3 tane kitap siparisi verdim. Daha bir hafta gecmisti ki gecen sabah tam disariya cikacaktim kapi calindi. Bir actim kitaplar gelmis:) Inanamadim cokta sevindim.
iki kitabi sagolsun bir piskolog tavsiye etmisti birincisi Mustafa Ulusoydan Aynalar koridorunda Ask ki su anda yarisina kadar okudum bile, ve digeriyse Irvin D. Yalomdan Askin celladi. Ben ona sormustum önerebilceginiz kitaplar varmi hani insanin acilarini kabulenmesi veya hayatta hala bir umud oldugunu anlamasi icin. oda sagolsun bir kac tavsiyede bulunmustu.
Birde Elif Safakin yazdigi Iskender kitabini siparis etmistim ve okumak icin sabirsizlaniyorum.
Bu yaz zaten is bulacak gibi degilim. Sabahlari inglizce kursuna gidiyorum ondan sonra tamamen issiz ve gucsuz artik bolca vaktim var okumak icin.

Yersiz ve yurtsuz olmak

Bugun gözum kip kirmizi olanadek, agri sokmus gibi sisenedek agladim. Bi ara gözyaslarim hic bitmicek zanetim. Tuvalete baya yerlesip tuvalet kagdini nerdeyse bitirenedek salya sumuk agladim. oda yetmedi sumugmu gözyasimi hirkamin koluna falan sildim.

Tamam herkesin bir sorunu var ilaki bu dunyada ama hicmi mutluluk gelmez kardesim. onuda biraktim hani huzurdami ugramaz bize?

Bugun 3 ay sonra evsiz kalicagmizi ögrendim. Baya bildgin evsiz yersiz yurtsuz durumu. Bu adi batsin isvecte hele yasadigimiz sehirde ev bulmak bildigin imkansizinda imkansizi.
Öyle sokaklarda bos ev ilani bakmak veya emlakciya gitmek gibi seylerde yok burda.
Uzun ve karisik bi sey zaten anlatacak halim yok.

Zaten yurtsuzduk bide yersiz olucaz, koskocaman dunyada yasabilecegin bir evin olmamasi evi braktim basini sokacagin herhangi eve benzer biseyin olmamasi iste bu koyar insana. Iste bu yuzden disrda mutluluktan siritan insanlardan nefret ediyorum hayatta hic bir zorluk görmeden el bebek gul bebek buyuyen insanlardanda. Adaletinin icine edeyim dunya hepmi götunu döneceksin bize?

Neyse bugun bide disarya ciktim kutuphanede bir kac kitap ödunc aldim. Elimden geldignde disarya cimkyorum cunku nefes alamiyorum ben disarda insanlarin icinde. Her an bogulacak gibi oluyorum  okadarmi yanlzi olur insan. Her yerde ciftler, kahkahalari kulagmda cinlayan arkadas gruplari , kzlar erkekler yahu kuslar bile ikili veya uclu takilyorlar kaldirimlarda yem ararken. Insan bukadar mi yanliz olur bu koskacaman dunyada. Binlerce insan yasiyor bu sehirde hele hava guzel oldumu bi disariya cik okadar kalabalik ki carsida yuruyemyorsun. Peki hey guzel allahim  bi insan evladi yokmu benimle arkadas olabilecek iki kalam edebilecek? Hadi sevgilidende gectim bi arkadas yahu . YOK YOK YOK!!!

Cok yanlizim ve caresizim ustune ustelik artik calismyorumda hersey bok gibi gidiyor.
Su anda sahip oldugum tek birsey Yanlizlik birde gözyaslarim ve caresizlik yakinda evsiz de oluyoruz. Sahip oldugum tek sey yazdim ama dertler konusunda ne cokda zenginim ben. Bu tek biseyden gecti ama neyse erkekseniz teker teker gelin lan!!

Harabe olmus bi ruh

"Dunyaya gelisim ne ise yaradi, gelmeseydim ne eksik kalirdi" bunlari tesaduffen bir filim fragmani izlerken duydum. Hani sanki benim icin söylenmis gibi , agzimdan alinmis bi laf gibi veya kelimlere dökmeye basaramadim ama beni özetleyen bir cumle gibi.
Gercektende olmasaydim ne deyisirdi? gecenlerde dusundum eger ölursem cenazeme bi annem, babam ve kardeslerim gelir. Yanlizlik bu olsa gerek hayatta hic bir yere ait olamayan ve her yerden kopmus basit bi öyku benimki. Bazen anlamaya calisyorum ama yine olmuyor okadar anlamsiz.
Ruhum okadar yorgun ki yola devam edemyorum daha 24 yasimda kendimi ölumu bekleyen 85 yasinda birine benzetyorum.
Cunku artik tek cikis yolum ölum olmali. "Hayat her seye ragmen yasamaya deger" diyen insanlara imrenyorum keske onlar gibi yola devam edebilmem icin kucucuk bi sebebim olsaydi. Sabahlari uyanmak icin bi nedenim her seye ragmen sabr etmek icin bi umudum olsaydi.

Ve iste gunumun özeti

Piskolog

Bugun piskologa gittim, bi saat kadar konustum orda. Hos bi isede yaramyor oraya gitmem ama yinede bi umut iyi gelir diye gidiyorum iste.
Hayatimin hic bi döneminde bu kadar dibe vurmamistim sanirim. Eskiden umud ediyordum hep iyi olacak diye zor zamanlarda. Ama simdi umud edemyorum kendimi daha fazla bunlarla avutamyorum. Yanlizligi tam anlamiyla butun hucrelerimde hisediyorum, bide gögusume bi tas takilmis gibi hisediyorum sanki nefes almami engelliyor.
Kendimi dört duvarlara kapatmak, dsarda her sey yolundaymis gibi göstermek, okulda dersi dinlyormus gibi yapmak vs.. hic bisey ise yaramyor.
Bu kadar kötu durumda olan varmi bilmyorum gerci cevremdeki bazi insanlarda yanlizliktan yakinyor ama bu yuzden benim gibi derin depresyonlara girmemisler.

Bazen cok kötu bi insanmisim gibi hisediyorum hani mutlu arkadaslarimi kiskandigim zaman, veya disarda öpusen el ele dolasan cifleri görunce. Birbirine sevgi sözcukleri söylediklerinde falan icimden biseyler oluyor. Aslinda böyle olmak istemyorum ama elimde degil yani her insan hayatinda zorluklar görur ama sonra mutlu oldugu bi an mutlaka gelir. Peki ben niye ömrumce mutsuz yasadim hep dogru denilen seyleri yaptigim halde? Ne bileyim ailemin sözunden hic cikmadim, onlara laf getirticek davranislarda bulunmadim, kötu insanlarla arkadaslik kurmadim. Ve ne yazik ki hayattanda hic zevk almadim.
Benim hayatim karmakarisik ben bile anliyamyorum aslinda. Hatta piskologuma ilk anlattim zaman hayatimi "kendimi senin yerinde dusunemiyorum" dedi. O kadar karisik ve anlamsiz dusunun.

Ve ben en dipteyken cirpnyorum, nefes almak istyorum icimdeki tasi kaldiracak bi sey bir mucize bekliyorum. Gelmicek biliyorum ama yinde bekleyim diyorum belki...

     Kendimi onun gibi caresiz hisediyorum:(